Czym jest terapia uzależnień?
Terapia indywidualna uzależnień to cykl spotkań ze specjalistą terapii uzależnień.
Na pierwszą konsultację możesz umówić się telefonicznie wybierając dogodny dla siebie dzień i godzinę. Podczas tych spotkań będziesz rozmawiał o swoich problemach związanych z uzależnieniem lub nadużywaniem i spokojnie zastanawiał, co z nimi zrobić.
To, że na ten moment masz dużo wątpliwości i wahasz się
czy warto umówić się na spotkanie z terapeutą jest zupełnie normalną rzeczą. Każdy tak się czuje w Twojej sytuacji.
To, że rozważasz pomoc z jednej strony psuje humor,
myślisz "sam sobie nie poradziłem", "sama sobie nie dałam rady".
Z drugiej strony jeśli ta pomoc okaże się skuteczna, twoje życie może się zmienić na lepsze.
To, że umówisz się na spotkanie nie oznacza, że jesteś alkoholikiem, narkomanem czy hazardzistą. Nie oznacza też, że masz przestać pić, brać narkotyki lub grać, tak jak teraz.
Na spotkaniach wspólnie przyjrzymy się twoim problemom.
Będziesz mógł swobodnie o wszystkim porozmawiać, nie będąc ocenianym, napominanym i pośpieszanym. Sam zdecydujesz czym i w jaki zakresie się zajmiesz, co zmienisz. Tylko od ciebie zależy co zrobisz i tylko ty możesz coś zmienić w swoim życiu.
Decyzja zależy tylko od ciebie.
Możesz dać sobie czas, by zastanowić się czy warto umówić się na pierwsze spotkanie z terapeutą lub zadzwonić już teraz.
Co to jest psychoterapia ?
Psychoterapia to forma pomocy polegająca na rozmowie i służąca lepszemu zrozumieniu siebie, swoich przeżyć, potrzeb i obaw. Dzięki temu można w nowy sposób zobaczyć to, co stanowi trudność, a z kolei w ten sposób znaleźć dotąd niedostrzeganą drogę poradzenia sobie. Psychoterapia pozwala zbadać i rozpoznać własny wpływ na pojawiające się w życiu przeciwności. Takie dostrzeganie swojej odpowiedzialności bywa bolesne. Na dłuższą metę daje jednak możliwość większego decydowania o sobie i oddziaływania na rzeczywistość, a więc ma szansę przyczynić się do wzrostu zadowolenia z życia i poczucia spełnienia.
O czym rozmawia się w trakcie sesji terapeutycznych?
Wybór tematu należy raczej do Ciebie. Ja skieruje uwagę ku uczuciom, temu, jak Ty widzisz siebie i świat dokoła, a także ku temu, co niewidziane (nieświadome). Niekiedy będę zachęcał do sprawdzania, czy w relacji ( TY ) – pacjent i ( JA ) terapeuta nie pojawiają się podobne zjawiska do tych, z którymi masz do czynienia na co dzień i które są przyczyną Twojego cierpienia.
Jak się rozmawia w trakcie sesji?
Psychoterapia to specyficzny rodzaj rozmowy. Dla kogoś, kto pierwszy raz pojawia się w gabinecie, specyfika ta może sprawiać wrażenie dziwaczności. Jako Terapeuta możliwie wyczerpująco poinformuję Ciebie - osobę zainteresowaną podjęciem psychoterapii, czego można się spodziewać w trakcie sesji, jakie efekty może przynieść terapia, jakie są zasady kontaktu pacjent – terapeuta. Dziwaczne może także wydawać się milczenie terapeuty na początku sesji. Warto przyglądać się uczuciom wywoływanym przez tę ciszę. To także jest okazja do głębszego poznania siebie.
„Uzależnienie to nie tylko substancje psychoaktywne i nałogowe czynności. To także rola, nawyk, powinność bycia takim jakim chcą widzieć mnie inni, lęk przed nie spełnieniem oczekiwań, usztywniony schemat funkcjonowania, utrudniający samorealizację i rozwój.”
Żyjemy w czasach, w których rzadko sięgamy po pomoc czy wsparcie. Jesteśmy nauczeni radzić sobie sami, w każdej sytuacji. „ Nie ma rzeczy niemożliwych - mogę zrobić wszystko - dam radę - ogarnę się - wezmę w garść ” – te zdania często słyszymy od znajomych i bliskich, a być może sami je wypowiadamy. A co wtedy, kiedy czujemy obniżony nastrój, depresję, przeżywamy kryzys małżeński, nie sypiamy zbyt dobrze, tracimy kontrolę nad sobą i swoim życiem, popadamy w nałóg, mamy kłopoty w pracy? Do kogo zwrócić się po pomoc?
Często boimy się lub wstydzimy zwrócić po pomoc w obawie przed ośmieszeniem czy
etykietką, która może do nas przylgnąć. Mówimy: „Nie będę chodził do psychiatry czy psychologa, jeszcze pomyślą, że zwariowałem, że sobie nie radzę”. Umiejętność sięgania po pomoc jest trudna. Większość z nas żyje w przeświadczeniu, że może to być oznaka słabości, przyznanie się do poczucia bezradności. Jednak uznanie tej potrzeby jest pierwszym krokiem do pomocy samej sobie.